ماده 20 : تعداد توالت ها در مدرسه به ازاء هر 40 نفر حداقل یک چشمه توالت و هر 60 نفر یک دستشوئی در نظر گرفته شود .

تبصره 1 :مشخصات بهداشتی توالتها و دستشوئیها از نظر طراحی و اجرا مطابق با موارد مندرج در ماده 2 آیین نامه باشد .

تبصره 2 : ارتفاع دستشوئی ها متناسب با سن دانش آموزان در دوره های مختلف تحصیلی (75-60  سانتیمتر از سطح زمین ) باشد .

تبصره 3 : استفاده از صابون مایع در دستشوئی ها ضروری بوده که بهتر است توسط مخزن ثابت صابون مایع و لوله کشی روی دستشوئی ها انجام شود .

ماده 21 :نحوه دفع فاضلاب بایستی بر اساس استاندارد های موجود از نظر بهداشتی ، طراحی و اجرا شود .

تبصره 1 : مناطقی که سیستم دفع فاضلاب (اگو) ندارند ، دفع فاضلاب به چاههای جاذب و یا سپتیک تانک طبق اصول بهداشتی انجام گرفته و طرح آن بایستی طبق ضوابط و معیارهای طراحی فضای آموزشی و پرورشی سازمان نوسازی ، توسعه و تجهیز مدارس کشود تهیه و اجرا گردد .

تبصره 2:حجم سپتیک تانک یا چاه فاضلاب بر اساس طراحی پروژه از نظر معماری با توجه به ظرفیت مدرسه محاسبه و تعیین گردد .

ماده 22 : کلاسها باید حتی الامکان طوری ساخته شوند که از نور طبیعی استفاده نمایند ، ترجیحا پنجره ها در سمت چپ دانش آموزان تعبیه شود و سطح آن حدود یک پنجم مساحت کلاس باشد .

تبصره 1: در مورد کلاسهای شبانه روزی و یا کلاسهایی که اجبارا" از نور مصنوعی استفاده می نمایند شدت روشنائی بایستی برابر 500-300 لوکس بوده و نحوه تابش طوری باشد که ایجاد خیرگی دانش آموزان ننماید .

میزان نور راهروها بایستی برابر 150-100 لوکس و رختکن ها و دستشوئی ها حداقل 500-100 لوکس در نظر گرفته شود .

تبصره2 :شدت روشنایی برای کارگاههای فنی و حرفه ای در مدارس و آزمایشگاهها مطابق با معیارهای بهداشت کار موضوع ماده 85 قانون کار جمهوری اسلامی ایران رعایت شود .

ماده 23 : درجه حرارت مناسب جهت کلاسها بین 21- 18  درجه سانتیگراد و رطوبت 60-50 درصد می باشد .

تبصره : در مورد تامین گرمای کلاسها باید ضوابط زیر رعایت شود :

وسایل گرمایشی بخصوص بخاریهای گازی مدارس باید استاندارد بوده و گازهای حاصل از سوخت دستگاههای مولد حرارت به خارج از کلاس هدایت شود تا حداقل اکسیژن را برای سوخت کامل مصرف کند . خطر آتش سوزی وجود نداشته باشد و فضای کلاس را بطور یکنواخت گرم نماید ( نکات ایمنی بطور کامل رعایت گردد) .

ماده23: کلیه مراکز آموزشی مشمول این آیین نامه باید مجهز به وسایل اعلام و اطفاء حریق بوده و از نظر طراحی بایستی پیش بینی های لازم جهت تامین راههای ورودی و خروجی اضطراری با توجه به  ظرفیت مدرسه و تعداد طبقات به عمل آید . این راهها بایستی با علائم ویژه و با رنگ سبز مشخص گردد تا محل فرار اضطراری مشخص گردد.

تبصره1: حداقل دو راه برای مواقع اضطراری که از هر نقطه داخل ساختمان قابل رؤیت باشد لازم است . و بایستی امکان تخلیه ساکنین در کوتاه ترین زمان میسر گردد و اجزاء سازه ای مسیرهای فرار در مقابل حریق مقاوم باشند .

تبصره 2: اصول طراحی سازه های ایمنی مدارس طبق استاندارد ملی 4571 مؤسسه استاندارد وتحقیقات صنعتی ایران رعایت گردد .

ماده  25 : کلیه کلاسها ، راهروها ، قسمتهای اداری ، خوابگاه ، ناهارخوری ، آشپزخانه ، توالت و دستشویی ، محوطه سالن ورزشی،  کارگاه و آزمایشگاه باید دارای زباله دان بهداشتی درب دار،  ضد زنگ با ظرفیت و تعداد مناسب باشند و روزانه تخلیه و به موقع شستشو و تمیز گردند.

ماده  26 : وجود هر گونه حوض و حوضچه در محوطه مدارس ممنوع است .

ماده27 : دیوارها و کف کارگاه و آزمایشگاه بایستی از جنس مقاوم و قابل شستشو (کاشی،  سرامیک،  موزاییک و ...) باشد و کف لغزنده نبوده و دارای شیب مناسب به طرف کف شوی باشد .

تبصره 1: آزمایشگاه و کارگاه بایستی مجهز به دستشویی و صابون مایع باشد .

تبصره2: آزمایشگاه و کارگاه باید دارای دستگاه تهویه متناسب با حجم سالن جهت تهویه هوا باشد .

تبصره 3 :  دستورالعمل ایمنی کار در آزمایشگاه باید دارای دستگاه تهویه متناسب با حجم سالن جهت تهویه هوا باشد.

تبصره 4 : دستوالعمل ایمنی کار در آزمایشگاه و کارگاه مطابق با ماده 85 و تبصره 1 ماده 96 قانون کار جمهوری اسلامی ایران و دستوالعمل ایمنی کار در آزمایشگاه و کارگاه حسب مورد تهیه و در محل مناسب و قابل روئیت نصب گردد

ماده  28 : هر مدرس بایستی دارای اتاق خدمات بهداشتی مجهز به تجهیزات کامل جهت انجام فعالیتهای بهداشتی تغذیه ای ( معاینات بهداشتی درمانی دانش آموزان شامل بیمار یابی ،  بینایی سنجی ،  شنوایی سنجی، و پایش رشد آموزش بهداشت و تغذیه به کارکنان و دانش آموزان ، کمکهای اولیه در موقع بروز حادثه و....) باشد .

ماده  29 : برای هر 15 مدرسه همجوار ،  یک مدرسه که مرکزیت دارد بعنوان مدرسه پایگاه سلامت دانش آموز در نظر گرفته شود. در مدرسه پایگاه سلامت ،  فضایی به مساحت حداقل 30متر مربع ( شامل سه اتاق) جهت انجام معاینات تخصصی دانش آموزان با کلیه لوازم و تجهیزات مورد نیاز اختصاص داده شود .

تبصره : از درمانگاههای دانش آموزی یا فرهنگیان و مراکز بهداشتی درمانی نیز می توان به عنوان پایگاه های سلامت برای مدارس همجوار استفاده کرد .

ماده 30 : در هر درسه باید به ازاء هر دانش آموز5/0 متر مربع فضای سبز در نظر گرفته شود .

ماده31 : به منظور جلوگیری از ایجاد گرد وغبار در محیط مدرسه،  محوطه مدرسه باید با آسفالت یا بتون کف و نظایر آن مفروش گردد .

ماده 32 : کلیه مراکز آموزشی اعم از پیش دبستان،  دبستان،  مدرسه راهنمایی،  دبیرستان مراکز پیش دانشگاهی و مدارس فنی و حرفه ای و کار و دانش مرتبط با آموزش و پرورش و امثال آن مشمول این آیین نامه می باشند .

ماده  33 : اخذ صلاحیت بهداشتی جهت احداث و تاسیس مدرسه طبق قانون ماده 13 مواد خوردنی ،  آشامیدنی ، آرایشی و بهداشتی از سوی مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت،  درمان و آموزش پزشکی لازم الاجرا است .

ماده  11 : حداکثر ارتفاع پله در مدرسه 18 سانتیمتر و حداقل عرض آن 30 سانتیمتر و طول آن حداکثر 30/1 متر باشد .

ماده 12: نقشه مدارس استثنایی،  طبق ضوابط و استانداردهای موجود برای معلولین بوده و کلاسها در طبقه همکف در نظر گرفته شود .

ماده 14: در و پنجره های مشرف به فضای خارج ،  برای جلوگیری از ورود حشرات باید به توری سیمی مناسب مجهز باشند و پنجره های طبقات فوقانی مشرف به پرتگاه علاوه بر موارد فوق دارای نرده محافظ یا کتیبه ثابت باشد ( از جا شیشه بزرگ استفاده نشود ).

ماده 14: کلاس دانش آموزان خرد سال باید در طیقات پایین تر ساختمان قرار گیرد .

ماده  15 :ایجاد هر گونه بالکن و تراس مرتبط با کلاس ممنوع است .

ماده 16 : سالن اجتماعات،  کارگاه،  آموزشگاه،  مکانهای ورزشی و اتاقهای عمومی در نقشه ساختمانی مدرسه طوری منظور شود ،  که مزاحمتی برای کلاسهای درس بوجود نیاورد .

ماده 17: در مدارس شبانه روزی مساحت اتاق خواب باید مطابق استانداردهای طراحی فضای سازمان نوسازی ،  توسعه و تجهیز مدارس و مرکز سلامت محیط و کار،  برای هر اتاق خواب حدود 40متر مربع با 4 تخت دو طبقه به ظرفیت 8 نفر باشد ( برای هر نفر 5 متر مربع سطح در نظر گرفته شود).

تبصره: حداکثر تعداد افراد در هر اتاق عمومی نبایستی بیش از 8 نفر باشد .

ماده 18: کف آزمایشگاه و سطح میزهای آن باید قابل شستشو و نسبت به حرارت و مواد شیمیایی و غیره مقاوم باشد.

ماده 19: آب مورد مصرف باید با استاندارد ملی  1053 و 1011 مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران مطابقت داشته باشد .

تبصره 1: در روستاهایی که آب لوله کشی دارند باید مدرسه به شبکه آب روستا متصل شود .

تبصره2 : در مدارسی که از آب لوله کشی برخوردار نیستند و یا با قطع آب شبکه مواجه می باشند لازم است با استفاده از منبع بهداشتی ، ذخیره آب مورد نیاز شرب و سایر مصارف بهداشتی با رعایت ضوابط و برای هر دانش آموز حداقل 15 لیتر در روز تامین گردد . ضمنا برای مدارس شبانه روزی حداقل میزان آب مصرفی یکصد لیتر برای هر نفر در نظر گرفته شود .

تبصره 3 : آبخوری عمومی آموزشگاه باید دارای شرایط زیر باشد :

الف ) کف محوطه آبخوری قابل شستشو و دارای شیب کافی و مناسب به طرف مجرای فاضلاب باشد .

ب) دیوار لبه آبخوری بایستی از جنس قابل شستشو (نظیر کاشی) بوده و دارای شیب مناسب بطرف مجرای فاضلاب باشد .

ج) دیوار اطراف آبخوری از جنس قابل شستشو (نظیر کاشی ، سرامیک ، سنگ و ...) باشد .

د) آبخوری عمومی دانش آموزان باید با شیرهای مناسب یا آب سرد کن مجهز گردد و حداقل برای هر 45 نفر یک شیر آبخوری پیش بینی شود . ارتفاع شیر آن متناسب با سن دانش آموزان در دوره های مختلف تحصیلی (100- 75 سانتیمتر) از سطح زمین باشد .

ه) آبخوری باید خارج از سرویس های بهداشتی و با رعایت شرایط بهداشتی و با فاصله حداقل 15 متر احداث گردد .

ماده 20 : تعداد توالت ها در مدرسه به ازاء هر 40 نفر حداقل یک چشمه توالت و هر 60 نفر یک دستشوئی در نظر گرفته شود .

آیین نامه بهداشت محیط مدارس (قسمت اول)

ماده 1: محلی که برای احداث مدرسه در نظر گرفته می شود ، باید در فاصله و موقعیت مناسبی نسبت به مراکز جمعیتی و نواحی مسکونی و آموزشی بوده و در مالکیت آموزش و پرورش و داخل محدوده شهری یا روستا قرار داشته ،  و امکان دسترسی به تاسیسات مانند آب،  برق، تلفن و گاز داشته باشد . بر اساس مطالعات اقلیمی منطقه ، در هنگام احداث ساختمان مدرسه ، رعایت نکات زیر ضروری است :

با توجه به تعیین جهت وزش باد ، زمین انتخابی نباید در مسیر و مجاورت عوامل الودگی زا مانند کارخانجات صنعتی ، شیمیایی ، محل های دفن زباله ، فاضلاب شهری ، دامداری ، مرغداری ، دباغ خانه ها ، کشتارگاهها ، کوره های آجرپزی ، محل انباشت کود و سایر مراکزی که به نحوی ممکن است ایجاد دود ، بو و گرد غبار نماید قرار داشته باشد .

باید دقت شود تا محل احداث مدرسه در جوار بیمارستان ، تیمارستان ، گورستان ، زندان ، خطوط راه آهن ، بزرگراهها قرار نداشته باشد و خارج از حریم های کابلهای فشار قوی برق (هوایی یا زمینی) خطوط اصلی و فرعی گاز رسانی ، پست های زمینی فشار قوی ، پمپ بنزین ، محل عرضه و فروش کپسول های گاز ، انبار های مواد محترقه ، منفجره ، ترکیبات شیمیایی مانند کاغذ ، پارچه ، لاستیک ، چوب ، الیاف و غیره و نیز در مسیر حوزه های آبریز فرعی و مصب رودخانه واقع نشود .

تبصره 1 : در صورتیکه احداث مدرسه در نزدیک محیط های ذکر شده در ماده 1 اجتناب ناپذیر و اجباری باشد ، باید حداقل 500 متر با مراکز فوق فاصله داشته باتشد

تبصره 2 : در صورتیکه ابتدا مدرسه احداث شده باشد  سایر مراکز باید فاصله مناسب (حداقل 500 متر) تا مدرسه را رعایت نمایند .

ماده 2 : معیار محاسبه مساحت زمین مورد نیاز به منظور احداث مدرسه ، تعداد دانش آموزانی خواهد بود که در آن مدرسه به تحصیل اشتغال خواهند داشت و متناسب با دوره های ابتدایی

تبصره 1: برای احداث مدارس فنی و حرفه ای ،  مدارس شبانه روزی و مدارس کار و دانش حسب مورد علاوه بر زمین اشاره شده در ماده 2 این آیین نامه باید زمین کافی جهت احداث کارگاه ،  آزمایشگاه اختصاصی ،  فضاهای ورزشی ،  خوابگاه ،  سالن غذا خوری ،  آشپزخانه و انبار در نظر گرفته شود .

تبصره 2 : تعداد طبقات مدارس برای دوره های ابتدایی و راهنمایی حتی الامکان  دو طبقه  و در صورت ضرورت حداکثر سه طبقه  و برای دبیرستان های فنی و حرفه ای و کار و دانش حداکثر چهار طبقه مجاز است .

تبصره3 : ضوابط احداث خوابگاه ،  سالن غذاخوری ،  آشپزخانه ،  انبار ،  سردخانه ،  بوفه ،  حمام ،  سرویس های بهداشتی و ضوابط و معیارهای  طراحی فضاهای آموزشی و پرورشی سازمان نوسازی،  توسعه و تجهیز مدارس کشور رعایت گردد .

تبصره  4 : آیین کار مکان یابی و ساختمان ،  تجهیزات و بهداشت بوفه مدارس می بایست با استاندارد 4072 مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران مطابقت داشته باشد

ماده 3 : لازم است نقشه های ساختمانی مدارس و سایر فضاهای مرتبط در مقطع مختلف تحصیلی منطبق با معیارهای بهداشتی  وبر اساس استانداردهای موجود در ضوابط طراحی فضاها ( مربوط به سازمان نوسازی،  توسعه و تجهیز مدارس کشور و بند 7 استاندارد ملی ایران ، شماره 2086 مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران ) طراحی شود .

تبصره : هر گونه اصلاحات ،  تعویض محل و توسعه ساختمان مشمول ماده 3 این آیین نامه خواهد بود .

ماده 4: دیوارهای کلاسها باید کاملاٌ خشک،  بدون درز ،  صاف و حداقل تا ارتفاع کف پنجره ها از سنگ مناسب استفاده شده و بقیه سطح دیوار مطابق با جدول رنگ فضاهای آموزشی و جدا ول نازک کاری رنگ آمیزی گردد و تمهیدات لازم جهت جلوگیری از انتقال صوت  به کلاس مجاور انجام شود .

ماده 5 : کف کلاسها،  راهروها و پله ها باید مقاوم ،  مسطح و قابل شستشو بوده و لغزنده نباشد .

ماده6 : سقف کلاسها باید صاف ،  بدون درز و شکاف و به رنگ روشن باشد

ماده  7 : تابلو کلاس درس باید در محلی مناسب که نور کافی به آن می رسد قرار داشته ودر معرض دید کامل دانش آموزان  وبه رنگ سبز مناسب و غیر براق باشد ،  تا از ایجاد خیرگی  بر اثر بازتاب نور جلوگیری گردد . فاصله تابلو کلاس درس از اولین ردیف دانش آموزان نباید از 20/2 منر کمتر باشد .

ماده  8 : برای هر نفردانش آموز در کلاس حداقل باید 25/1 متر مربع سطح در نظر گرفته شود .

حداکثر ابعاد قابل قبول برای کلاس درس 8 متر طول و 7 متر عرض می باشد . ارتفاع سقف کلاس نباید از 3 متر کمتر باشد .

ماده 9 : ضوابط ارگونومی (مناسبات فیزیکی بدن) برای دانش آموزان دوره های مختلف تحصیلی باید بر اساس معیارها و ضوابط طراحی سازمان نوسازی مدارس و مرکز سلامت محیط وکار و بند 6 استاندارد ملی ایران 2086 موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران ،  در ساخت تجهیزات ،  منطبق باشد .

ماده  10 : پله های مشرف به پرتگاه در مدارس باید لغزنده نبوده و به نرده مناسب مجهز باشد .

حباب لامپ‌های روشنایی هر روز و همه‌جا می‌شکنند، بار‌ها شاهد چنین اتفاقی بوده‌ایم و هیچ وقت آب از آب تکان نخورد، اتفاق ساده‌ای که با تعویض لامپ شکسته به راحتی ختم به خیر می‌شود. اما چگونه است که همین لامپ شکستن ساده در یکی از خانه‌های ایالت مین آمریکا باعث می‌شود تا وزارت حفاظت از محیط‌زیست ایالات متحده، صاحب آن خانه را به مراکز رفع آلودگی ارجاع دهد؟ در واقع پاسخ این معما را باید در نوع لامپ شکسته شده-لامپ روشنایی فلورسنت فشرده- و محتویات آن، جست‌وجو کرد. لامپ‌های فلورسنت فشرده که در کشور ما به لامپ‌های کم‌مصرف شهرت دارد درست مثل اجداد فلورسنت لوله‌ای‌شان حاوی مقدار اندکی عنصر جیوه هستند که این میزان معمولا در حدود ? میلی‌گرم است. قابلیت نور افشانی لامپ‌های فلورسنت مبتنی بر خواص جیوه است و در این مورد هیچ عنصر دیگری به اندازه جیوه کارایی ندارد. البته جیوه که به آن گاهی Quicksilver نیز گفته می‌شود، به همان اندازه که در ایجاد نور سفید توانایی و کارایی دارد، سمی و خطرناک نیز هست. این خطرات ناشی از سمی بودن جیوه، به ویژه مغز جنین و کودکان خردسال را تهدید می‌کند. به همین علت است که مقامات رسمی استفاده از آن در برخی کاربرد‌ها از دماسنج گرفته تا اتومبیل و سوئیچ‌های ترموستات را محدود یا به کلی قدغن کرده‌اند. در واقع یک سوئیچ ترموستات ساده که هنوز در برخی خانه‌ها وجود دارد می‌تواند حاوی ? هزار میلی‌گرم جیوه باشد که معادل ??? لامپ فلورسنت فشرده خواهد بود.
اما زمانی مشکل پدید می‌آید که لامپی می‌شکند. به محض شکستن، بخشی از جیوه به شکل بخار قابل استنشاق فرار می‌کند و بخشی دیگر نیز به صورت پودر سفید رنگ بسیار نرمی در می‌آید که می‌تواند روی فرش و دیگر منسوجات بنشیند. بر اساس آمار‌های منتشر شده، دست کم یکی از موارد مسمومیت با جیوه به لامپ‌های فلورسنت تعلق دارد: در مقاله‌ای از ژورنال ???? (Pediatrics) به موردی اشاره شد که در آن پس از شکسته شدن کارتن بزرگی حاوی لامپ‌های فلورسنت لوله‌ای در محوطه بازی بچه‌ها، کودک ?? ماهه‌ای دچار عوارض پوستی و در پی آن کاهش وزن شد. به گفته آژانس‌های ایالتی و دولت فدرال آثار به جا مانده از چنین شکستگی‌هایی را می‌توان معمولا بدون صرف هزینه‌های زیاد و به کمک لوازم موجود در خانه پاک کرد، اما به هر حال باید نکات ایمنی را هم در نظر داشت. برای مثال در مورد حادثه ایالت مین با اینکه مقامات ایالتی آن صاحب‌خانه را به مراکز رفع آلودگی ارجاع دادند اما به او اطلاع داده شده بود که این اقدام ضروری نیست. جیم برلو (J.Berlow)، مدیر بخش زباله‌های خطرناک آژانس حفاظت از محیط‌زیست ایالات متحده پیشنهاد می‌کند که به هنگام چنین اتفاقی به سرعت پنجره‌ها را باز کنید و به فضای باز بروید. به گفته برلو «خیلی از اوقات می‌توان بسیاری از مشکلات را با تهویه سریع هوای داخل اتاق حل کرد. کافی است تمام افراد خانه و حتی حیوانات خانگی را به مدت ?? دقیقه از محیط آلوده دور کنید و اجازه دهید هوا داخل خانه جریان یابد. اگر در خانه سیستم تهویه مطبوع مرکزی دارید، نگذارید که بخار و ذرات جیوه به درون آن راه یابد و فورا خاموشش کنید.» در واقع نکته اساسی این است که این فلز سنگین را لمس نکنید. پس از آنکه هوا به درون اتاق جریان یافت و هوای تازه وارد شد، باید قطعات بزرگ‌تر به جا مانده از لامپ روی سطوح سخت اثاث خانه مثل میز و صندلی‌ها را با تکه کاغذ ضخیم یا مقوایی بردارید و هنگام جمع کردن آنها از روی فرش یا موکت نیز حتما دستکش به دست کنید تا از تماس مستقیم با جیوه جلوگیری شود.

برای جمع کردن قطعات کوچک‌تر نیز می‌توانید از نوار چسب استفاده کنید، سپس با دستمال یا حوله مرطوبی روی سطوح سخت دستمال بکشید. پس از آنکه تمام قطعات و مواد داخل لامپ شکسته، جمع شدند باید در کیسه پلاستیکی قرار گیرند و سر کیسه به دقت بسته شود. البته بهتر است که آنها را در ظرفی شیشه‌ای قرار دهید که درپوش فلزی و بدون درز داشته باشد. به گفته برلو «قرار دادن قطعات لامپ در ظرف شیشه‌ای بهترین شیوه حبس کردن جیوه است. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که کیسه‌های پلاستیکی نمی‌توانند بخار جیوه را به طور مطلق در خود حبس کنند، بنابراین اگر قرار است از این کیسه‌ها استفاده کنید، آن را خارج از اتاق و در فضای باز بگذارید.» برای جمع کردن ذرات کوچک‌تر به جا مانده از لامپ، به هیچ وجه از جارو برقی و به ویژه جارو‌های مرکزی استفاده نکنید. در واقع با این کار بخار جیوه را به دیگر اتاق‌ها و نقاط ساختمان نیز منتشر خواهید کرد.
دور ریختن لامپ‌های فلورسنت کامل و نشکسته نیز دردسر‌هایی به همراه دارد. در بسیاری از مناطق آمریکا و بیشتر کشور‌های پیشرفته انداختن لامپ‌های فلورسنت به درون سطل‌های زباله معمولی، غیرقانونی است، اما شاید محل سکونت‌تان با نزدیک‌ترین سطل بازیافت یا تاسیسات باز پس‌گیری، کیلومتر‌ها فاصله داشته باشد. در واقع چنین مشکلاتی باعث شده روند بازیافت با نرخ نسبتا پایینی پیش برود. بر اساس آمار‌های منتشر شده از سوی اتحادیه بازیافت وسایل روشنایی و جیوه در ایالات متحده در سال ????، میزان بازیافت لامپ‌های جیوه‌ای مسکونی تنها ? درصد بود. البته با توجه به خطرات جیوه، بسیاری از مراکز جمع‌آوری زباله‌های شهری و نیز برخی شرکت‌های خصوصی، لامپ‌های فلورسنت را قبول می‌کنند. برخی شرکت‌های خرده فروشی لامپ فلورسنت در آمریکا مثل کمپانی IKEA سیاست‌های تشویقی را در پیش گرفته‌اند. افراد با مراجعه به فروشگاه‌های این کمپانی می‌توانند در ازای هر لامپ غیر قابل استفاده، یک لامپ فلورسنت کم‌مصرف رایگان دریافت کنند. به گفته برلو «نخستین ترجیح ما این نیست که لامپ‌ها را همراه با سایر زباله‌ها دفن کنیم. بهترین کاری که در شرایط فعلی از ما بر می‌آید بازیافت آنها است. اما از طرف دیگر دفن‌کردن لامپ‌ها هم خطر چندانی ندارد.»

Scientific American, Apr. ??, ????

کیوان فیض اللهی- روزنامه کارگزاران